کسایی که تئوری‌پردازی می‌کنن، خودشون می‌دونن تا چه حد تئوری اونا از توجیه «تمام» حقیقت عاجزه؛ بنابراین خودشون، خودشون رو تا حدی که «باید»، قبول دارن؛ لطفاً سعی کنید حداقل اونا رو بیشتر از خودشون قبول نداشته باشید! :|
+ اگر هم متوجه حرفم نشدین، خیلی مهم نیست!
۱. وام ازدواج از سه تومن رسید به ده تومن! اگه به صد میلیونم برسه، بازم ریسکه!!! مبلغ رو بالا نبرید، شرایط رو مساعد کنین! این فقط یه مسکّن خیلی موقتیه! :|
۲. «دوازده میلیون» جوون ایرانی، مجرد و آماده‌ی ازدواج هستن؛ اما شرایطش رو ندارن که قدم پیش بذارن. و این معنای مجسم «فاجعه‌ی ملیه»! حالا مونده تا آثار این فاجعه‌ی گسترده رو به‌تمامی درک بکنیم! :|
۳. از دوازده میلیونی که در بند دو بهش اشاره شد، چهار میلیونشون بالای بیست و هشت سال سن دارن. همین عامل باعث می‌شه که خیلیاشون دیگه به ازدواج به‌طور جدی فکر نکنن! به عبارت دیگه، دارن کم‌کم از داشتن یه زندگی مشترک موفق، مأیوس می‌شن! :(
۴. تمام ارقام بالا، آمار «رسمیه»؛ و خب ناگفته پیداست که آمار «واقعی» همیشه دردناک‌تر و مأیوس‌کننده‌تر از این حرفاست! -_-
۵. تا وقتی دید دولت و مردم به ازدواج این‌طور «مادی» باشه، طبیعیه که کلی جوون «ترشیده» در مملکت وول بخورن و آمار فساد هم روزبه‌روز رشد داشته باشه. :(
۶. به همه‌ی اینا اضافه کنین درصد بالای طلاق‌ها رو! آمار اون سمت به مراتب فاجعه‌بارتره! از هر ده ازدواج سه الی پنج‌تاش (بسته به این‌که در کودوم نقطه‌ی ایران باشن) به طلاق منتهی می‌شه. بخش اعظمی از طلاق‌ها هم در یکی دو سال اول بعد از ازدواج رخ می‌ده! -_-
۷. ... انسانم آرزوست! -_-
یه استاد داریم، یه بار داشته امتحان پایان‌ترم صحیح می‌کرده. یکی از برگه‌هایی که تصحیح شده بود، نمره‌ش شد شونزده!!!!!!!!!!!!!!
لابد می‌گین این کجاش عجیبه؟! نه؟! اون برگه‌ی پاسخنامه مذکور رو خود استاد حل کرده بود تا جوابای بچه‌ها رو از روش چک کنه! حواسش نبوده، اون رو هم صحیح کرده بوده! :))))))
+ فکر کن! شونزده! به خودش!! الان دوشواری شما چیه دقیقاً استاد گرامی؟!!!! فازتو بخورم!! خخخخخخ
پیرو سؤالات پرشماری که راجع به شیوهی درمان افسردگی پرسیده بودید:
وقتی یک خواننده دارد در تلویزیون روی صحنه میخواند، صدای تلویزیون را قطع کرده و به حرکات آرنج، کمر، زانو، فک، ابرو، لبها و رگ گردن وی توجه نمایید. افسردگی شما درمان میشود. به همین راحتی! :دی
من چند روز نیستم. باید برم جایی که دسترسی چندانی به اینترنت ندارم و نمی تونم پست بذارم یا به نظرات جواب بدم. اما سعی می کنم زود برگردم. مراقب خوداتون باشین! :)
یکم. در دوران دبیرستان، یه معلم داشتیم که جبر و احتمال، هندسه‌ی تحلیلی و جبر خطی و آمار بهمون درس می‌داد. یه بار سر کلاس خیلی جدی، انگار که داره یه پند خیلی جدی و «عملی» ارائه می‌کنه، بهمون گفت اگه می‌خواین رتبه‌ی کنکورتون خوب بشه، ریاضی رو صد [درصد] بزنین! :|
دوم. من آدم صبوری هستم و با هر تیپ آدمی می‌تونم معاشرت کنم، بدون این‌که «تفاوت‌ها» باعث ایجاد خللی در این ارتباط‌ها بشه. اما یه مدل آدم هست که اساساً من رو خیلی عصبانی می‌کنن و روی اعصابم هستن، خودشون نه‌ها! اون اخلاقشون! و اون اخلاق هم عبارتست از استرسی بودن و عدم توانایی در کنترل اضطراب و انتقال آن به محیط و افراد پیرامون! :|
سوم. اگر یه داداش داشته باشین که احساس کنه خیلی بانمکه چی کارش می‌کنین. امروز گیر داده هی می‌گه «محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت / مست گفت ای دوست این پیراهن است شلوار نیست!» یا اینی که می‌گه واقعاً بی‌مزه‌ست و مشکل از خلاقیت اونه؛ یا من نکته‌شو نمی‌گیرم و مشکل از گیرایی منه! به نظر شما مشکل از منه یا از اون؟!! :|
چهارم. اگه یکی چند شب پشت سر هم خواب سیب سرخ ببینه، معنا و مفهومش چیه؟ معنا و مفهوم دعوای و نزاع اعضای خاندان پدری در چند شب متوالی چه‌طور؟
پنجم. بابام از فوتبال متنفره، اما اگه موقع پخش «فان» فوتبال ۱۲۰ صداش نکنیم، خیلی شاکی می‌شه! چرا؟! :|
+ چرا این‌قدر بی‌سروته بود پست امروز؟!! -_-
اولین بار که این تصویر رو دیدم، یک آرامش تؤام با لذت عجیبی رو تجربه کردم، که شاید قبلش کم‌تر حسش کرده بودم. یه انرژی خوبی بهم می‌ده.
+ عکس پروفایل بیانم هم هست! :)
+ شما عکس پروفایلتون رو چه‌طور انتخاب کردین؟
