صبح جونمون در اومد تا رسیدیم آموزشگاه! ان‌قدر که ترافیک بود...
من نمی‌دونم مگه بچه‌ها کل سال رو نمی‌رن مدرسه؟! پس چرا فقط اوایل سال تحصیلی این‌قد شولوغ می‌شه خیابونا؟!!!
+ بله! دوستان اشاره می‌کنن بقیه سال رو با سرویس می‌رن مدرسه... قانع شدم. مرسی! :دی
+ غم آخرتون باشه...! :دی
عمق فاجعه اونجاست که انتشارات یک دانشگاهِ معتبرِ صنعتیِ دولتیِ مملکت، روی صفحه‌ی آخر برگه‌های امتحانی رسمی دانشگاه که روی سربرگش آرم و اسم دانشگاه هست و در واقع به شکل واضحی متصل و مربوط و متعلق به دانشگاه می‌شه، به جای «چرک‌نویس»، بنویسه «چکنویس»!! اونم بزرگ و واضح و خوانا!!! :|
+ آقا اسنادشم موجوده! یعنی موجود بود! عکسشو داشتم؛ ولی نمی‌دونم کجا گذاشتمش!! حالا اگه در اطرافیانتون دارین دانشجوی دانشگاه صنعتی شاهرود، بپرسین ازش؛ بهتون می‌گه قضیه رو! :|
یکی از خاطراتی که وقتی یادش میوفتم تا حد مرگ خجالت می‌کشم اینه که یه بار بعد از یه مکالمه‌ی طولانی با دکتر گ. برگشت بهم گفت که: خب کاری نداری؟ منم نه گذاشتم و نه ورداشتم، گفتم: نه؛ امری نیست! :|
دلم می‌خواست زمین دهن وا کنه برم ته حلق زمین! اما خب امکانش نبود؛ چون طبقه‌ی سوم دانشکده بودیم؛ ساختمون به فنا می‌رفت اون‌جوری! :|
یه سامانه‌ای هست اینجا، شماره تلفن 2000، برای پرداخت غیرحضوری قبوض، خصوصاً قبض تلفن. بعد سیستمش این‌جوریه که وقتی زنگ می‌زنی و وارد بخش پرداخت قبض تلفن می‌شی، اگه قبض همون خطی رو که باهاش تماس گرفتی، نخوای پرداخت کنی، باید شماره‌ی خط رو وارد کنی. تا اینجا مسئولین زحمت کشیدن و واقعاً امکان خوبی رو فراهم آوردن و دستشون هم درد نکنه. اما نکته اینجاست که شما می‌تونین شماره‌ی هر کسی، دقت کنین، شماره‌ی هر کسی رو بدین و میزان دقیق قبض اون خط به همراه ریز کارکرد رو بهتون می‌گه!!!! حالا اگه نخوایم خیلی هم شلوغش کنیم و نخوایم بگیم که اطلاعات خصوصی مردم چرا در دسترسه - و در واقع این مقولات خیلی هم اطلاعات شخصی به حساب نمیاد... - اما در هر صورت یه جور ناجوریه که همه می‌تونن بفهمن قبض تلفن شما چه‌قدره! نیست؟!!! :|
می‌شه در حد سه‌تا کتاب و دوتا جزوه راجع‌بهش حرف زد! اما ترجیح می‌دم بدون شرح رها کنم قضیه رو: خودتون ببینین! خخخخخخ
هفته‌ی اول لیگ جهانی تموم شد و ایران «خسته» تونست تنها دو امتیاز از سه بازی کسب کنه. البته قرعه‌ی هفته‌ی اول برای ایران از هر نظر سخت بود و می‌شد پیش‌بینی کرد که ایران حداقل در برابر برزیل و امریکا کار سختی داشته باشه.
به هر تقدیر، ایران الان بین دوازده تیم، نهمه؛ و اگه می‌خواد که به مرحله‌ی نیمه‌نهایی بین شیش تیم اول صعود کنه باید خودش رو تا رده‌ی پنجم یا شیشم بالا بکشه. این که می‌گم پنجم به این خاطره که لهستان به عنوان میزبان دور نهایی از الان صعودش قطعیه! و اگر مثلاً لهستان در پایان دور مقدماتی هفتم به بعد بشه، پنج تیم اول صعود می‌کنن و تیم شیشم تنها در صورتی می‌ره مرحله‌ی بعد که لهستان اول تا شیشم بشه. اما با این اوضاع که لهستان بازی‌ها رو اصلاً جدی نگرفته امکان داره بین شش تیم اول نباشه!!
بازی‌های هفته‌ی دوم ایران در صربستان برگزار می‌شه و نسبت به هفته‌ی اول ساده‌تره. هر چند در این هفته متأسفانه باید برای بار دوم با برزیل بازی بکنیم؛ اما برد در بازی اول با بلغارستان می‌تونه روحیه و انگیزه‌ی تیم رو بازسازی بکنه. برنامه‌ی بازی‌های این هفته رو در اینجا می‌تونین مشاهده بفرمایین! :)
ان‌شاءالله این هفته اخبار خوشحال‌کننده‌تری بشنویم! :)
پیش‌نویس: به بهانه‌ی ماه رمضون و گرسنگی (!) گفتم یه کم بخندیم!!
