تا حالا نوزاد شمشیرماهی دیده بودین؟!
تو این آهنگ جدید شهرزاد، به‌اسم «افسار»، ردیف شعر آواز، نه (= خیر) هستش؛ اما چرا محسن خان چاوشی به‌صورت «نح» تلفظ می‌کنه؟!! اونم با «ح»ای که از ته ته حلق خارج می‌شه! خخخخخخ
+ خیلی آهنگ قشنگیه! :)
+ لینک نمی‌ذارم، چون با یه سرچ ساده پیدا می‌شه.
+ سریال شهرزاد، حاصل نویسندگی، کارگردانی و بازیگری حرفه‌ایه و واقعاً جذاب و خوش‌ساخته. حالا منتظرم تموم شه، یه نقد درست‌حسابی براش بنویسم! :)
بعضیا یه‌جوری پرداخت قبض، خرید شارژ و چک کردن موجودی رو مهم جلوه میدن، که انگار عمیق‌ترین مشکلات بشریت رو حل کردن؛ یه تنه! :|
یه روز که داشتم توی وب فر می‌خوردم، به یه نامه برخوردم که گویا یه بنده خدایی به اسم محمد ساوه‌ای به حاکم وقت نوشته بوده. بنده خدای مذکور گویا آدم باسواد و فرهیخته اما مقروض و مستأصلی بوده و توی نامه درخواست مساعدت داشته. من خود عمل رو نه تقبیح و نه تأیید می‌کنم؛ چون من که جای اون بنده خدا نبودم. اصلاً با این جنبه‌ی نامه اساساً کاری هم نداریم. جنبه‌ی مهم و مدنظر من اینه که این نامه کلاً نقطه نداره! ببینین: :)
بسمه تعالی
سرسلسله‌ی امرا را کردگار احد، امر و عمر سرمد دهاد. دعاگو محمد ساوه‌ای در کلک و مداد ساحرم و در علم و سواد ماهر. ملک‌الملوک کلامم و معلم مسائل حلال و حرام. در کل ممالک محروسه اسم و رسم دارم. در هر علم معلم و در هراصل مؤسسم. در کلک عماد دومم در عالم، در علم و حکم مسلم کل امم سرسلسله‌ی اهل کمالم اما کو طالع کامکار و کو مرد کرم؟ دلمرده‌ی آلام دهرم. کوه کوه دردها در دل دارم. مدام در دام وام، و علی‌الدوام در ورطه‌ی آلام دهرم. هر سحر و مسا در واهمه و وسواس که مداح که گردم و که را واسطه کار آرم که مهامم را اصلاح دهد و دو سه ماهم آسوده دارد. مکرر داد کمال دادم و در هر مورد مدح معرکه‌ها کردم. همه گوهر همه در، همه لاله همه گل، همه عطار روح همه سرور دل، اما لال را مکالمه و کر را سامعه و کور را مطالعه آمد. همه را طلا سوده در محک ادراک آورده احساس مس کردم و لامساس‌گو آمدم. اما علامه دهرم، ملولم و محسود و عوام کالحمار محمود و مسرور ... لا اله الا الله وحده وحده! دلا در گله مسدود دار در همه حال، که کارهای همه عکس مدعا آمد. علاوه همه دردها و سرآمد کل معرکه‌ها عروس مهر در آرامگاه حمل در آمد. عالم و عام، لام و کرام، صالح و طالح، صادر و وارد، کودک و سالدار، گدا و مالدار، همه در اصلاح اهل و اولاد و هر کس هر هوس در معامله و سودا دارد آماده و اطعمه و هر سماط گرد آورده، حلوا و کاک، سرکه و ساک، کره و عسل، سمک و حمل، گرمک و کاهو، دلمه و کوکو، امرود و آلو، الی کلم کدو، همه در راه، مکر دعاگو که در کل محرومم و در حکم کالمعدوم. اگر موهوم و معلول معدل سه صاع و دو درم ارده گردد حامد و مسرورم. مگر کرم سر کار اعلی که سرالولد و سرالوالد در او طلوع کرده و دادرس آمده، دردها دوا، وام‌ها ادا و کام‌ها روا گردد.
له طول عمر کطول المطر سواء له الدرهم، و که المدر دهد مرد را کام دل کردگار همه عمر آسوده و کامکار دل آرا همه کار و کردار او ملک در سما مادح کار او طول الله عمره و دمره حاسده، هلک اعدائه، اعطه ماله، اصلح احواله و اسعد اولاده مدام السماء!
+ من شما رو به یه چالش دعوت می‌کنم: یه جمله یا متن کوتاه بدون نقطه بنویسید! موضوع هم آزاد! :)
ژاپنیا به‌تازگی یه خلاقیت خیلی زیبا رو عرضه کردن: درختچه‌های مصنوعی معلق! :)
مکانیزم عملکرد این درختچه‌های شناور خیلی ساده‌ست؛ فقط دوتا آهنربای مخفی که قطبای هم‌نامشون روبه‌روی همن! یعنی از نظر علمی، تمام دانش به‌کار رفته در ساخت این اثر هنری، در حد علوم دبستانه! :)
دریافت
مدت زمان: 4 دقیقه 5 ثانیه
+ گاهی زیبایی، در سادگیه! :)
بفرمایین ادامه ...
یکی از علاقه‌مندی‌ها و سرگرمیای ما تو خانواده، مشاعره‌ست. خیلی شعر حفظ نیستیما؛ بیشتر همون حافظ رو بلدیم. و بیشتر هم توی مسافرتایی که خانوادگی با ماشین می‌ریم، مشاعره می‌کنیم؛ توی ماشین! :)
نمی‌دونم می‌دونین یا نه؛ قبلاً توی یکی از پستا گفته بودم که سابق بر این، با چندتا از دوستان، یه وبلاگ مشاعره هم راه انداخته بودیم، که البته دیگه الان وجود نداره. حالا قصد دارم، هر چند وقت یک‌بار، یه مشاعره‌ی کوچولو موچولو هم اینجا راه بندازیم.
به‌عنوان اولین دور مشاعره‌ی این وبلاگ، بذارید مشاعره‌ی امروز، «مشروط» باشه؛ با این شرط که هر بیتی می‌گین، توش «عدد» یا اعدادی به کار رفته باشه. مثلاً:
گفته بودی که شوم مست و «دو» بوست بدهم / وعده از حد بشد و ما نه «دو» دیدیم و نه «یک» (حافظ)
اگه علاقه‌مندین، بسم‌الله! :)
+ توی مشاعره‌ی مشروط لازم نیست بیت شما با آخرین حرف بیت قبلی شروع بشه.
+ لطفاً از گوگل کمک نگیرید. از حفظ فقط! :))
+ تگ مشاعره اضافه شد! :)
دوستان و عزیزانی که این پست رو می‌خونین! خواهشاً اگه ایشالا در آینده پدر یا مادر شدین، اسم بچه‌تونو یه چیزی بذارین که حداقل خودتون قبلش شنیده باشین. این که بگردین و یه اسم عجیب و غریب پیدا کنین که کسی معنیشو نمی‌دونه، نه تنها کلاس نداره، بلکه نشان از بی‌هویتی و گره‌های ذهنی شما داره!
+ فکر اون روزی باشین که تب اسمای عجق‌وجق تو جامعه فروکش کرده و بچه‌ی بیچاره بزرگ شده و می‌خواد بره تو اجتماع! روش نمی‌شه بگه اسمش چیه!!
بعضیا نیست که رو شاخ آفریقان، براشون شبهه شده که خیلی شاخن! :)))))
+ ملت ما هیچی که نداشته باشن، خلاقیت رو در حد اعلا دارن! کلیک! :)