untitled

۱. قلم‌بافی‌های یک نیکولای آبی رو شما هم می‌خونین آیا؟ من حدوداً هف هشت ماهی می‌شه که می‌خونمش. از همین‌جا یه «بیگ لایک» تقدیم می‌کنیم به‌خاطر بیش از حد دلنشین بودن وبلاگ!

۲. کیس قبلی رو سال هشتاد و شیش خریده بودیم. تا همین قبل از عید هم هنوز مث مرد کار می‌کرد! البته این اواخر مثل مردی بود که پروستاتش ورم کرده باشه! زیادی قِرقِر می‌کرد! اونو بردیمش آموزشگاه، الان یه دونه نو خریدیم. مشکل اینجاست که یادم نیست سورس نصب فوتوشاپ رو کجا گذاشتم؟ کامپیوتر بدون فوتوشاپ، حتی اگه ویندوزش تن باشه، مثل قرمه‌سبزی بدون گوشت می‌مونه! الان فوتوشاپ خونم به زیر صفر تنزل پیدا کرده!!!!!

۳. خوددرمانی نکنید! هیچ وقت!!

۴. اگه بند سه شما رو مجاب نکرد، خوددرمانی بکنین. ولی اگه مردین (O روی میم!!) نگی نگفتیا! :|

۵. من با آبجی خانوم تله‌پاتی دارم، یعنی داریم. این‌قدر زیاد که گاهی باورش حتی برای خودمونم سخته!

۶. این که این‌قدر مریض نوشتن باشی که حتی وقتی ندونی چی می‌خوای بنویسی هم، بخوای بنویسی، خیلی بد دردیه!

۷. چرا مطلب حتماً باید عنوان داشته باشه؟! بعضی چیزا واقعاً عنوان‌ناپذیرن خب! درک این موضوع خیلی سخته واقعاً؟ چرا بیان نمی‌خواد بفهمه؟!! :|

کاملاً یهویی؛ کاملاً بی‌دلیل!!

کسایی که تئوری‌پردازی می‌کنن، خودشون می‌دونن تا چه حد تئوری اونا از توجیه «تمام» حقیقت عاجزه؛ بنابراین خودشون، خودشون رو تا حدی که «باید»، قبول دارن؛ لطفاً سعی کنید حداقل اونا رو بیشتر از خودشون قبول نداشته باشید! :|

+ اگر هم متوجه حرفم نشدین، خیلی مهم نیست!

کبک‌هایی که سرشان زیر بهمن گیر کرده!!

۱. وام ازدواج از سه تومن رسید به ده تومن! اگه به صد میلیونم برسه، بازم ریسکه!!! مبلغ رو بالا نبرید، شرایط رو مساعد کنین! این فقط یه مسکّن خیلی موقتیه! :|

۲. «دوازده میلیون» جوون ایرانی، مجرد و آماده‌ی ازدواج هستن؛ اما شرایطش رو ندارن که قدم پیش بذارن. و این معنای مجسم «فاجعه‌ی ملیه»! حالا مونده تا آثار این فاجعه‌ی گسترده رو به‌تمامی درک بکنیم! :|

۳. از دوازده میلیونی که در بند دو بهش اشاره شد، چهار میلیونشون بالای بیست و هشت سال سن دارن. همین عامل باعث می‌شه که خیلیاشون دیگه به ازدواج به‌طور جدی فکر نکنن! به عبارت دیگه، دارن کم‌کم از داشتن یه زندگی مشترک موفق، مأیوس می‌شن! :(

۴. تمام ارقام بالا، آمار «رسمیه»؛ و خب ناگفته پیداست که آمار «واقعی» همیشه دردناک‌تر و مأیوس‌کننده‌تر از این حرفاست! -_-

۵. تا وقتی دید دولت و مردم به ازدواج این‌طور «مادی» باشه، طبیعیه که کلی جوون «ترشیده» در مملکت وول بخورن و آمار فساد هم روزبه‌روز رشد داشته باشه. :(

۶. به همه‌ی اینا اضافه کنین درصد بالای طلاق‌ها رو! آمار اون سمت به مراتب فاجعه‌بارتره! از هر ده ازدواج سه الی پنج‌تاش (بسته به این‌که در کودوم نقطه‌ی ایران باشن) به طلاق منتهی می‌شه. بخش اعظمی از طلاق‌ها هم در یکی دو سال اول بعد از ازدواج رخ می‌ده! -_-

۷. ... انسانم آرزوست! -_-

یا للعجب!!

یه استاد داریم، یه بار داشته امتحان پایان‌ترم صحیح می‌کرده. یکی از برگه‌هایی که تصحیح شده بود، نمره‌ش شد شونزده!!!!!!!!!!!!!!

لابد می‌گین این کجاش عجیبه؟! نه؟! اون برگه‌ی پاسخنامه مذکور رو خود استاد حل کرده بود تا جوابای بچه‌ها رو از روش چک کنه! حواسش نبوده، اون رو هم صحیح کرده بوده! :))))))

+ فکر کن! شونزده! به خودش!! الان دوشواری شما چیه دقیقاً استاد گرامی؟!!!! فازتو بخورم!! خخخخخخ

اسکیلز یو نید! :)

یکی از کارایی که من در ابتدای راه‌اندازی وبلاگم می‌کردم، معرفی سایتایی بود که به نظرم مفید میومدن. خیلی وقته که این کار رو نکردم؛ اما امروز می‌خوام یه سایت خوب دیگه رو بعد از مدت‌ها بهتون معرفی کنم: اسکیلزیونید.کام

توی این سایت مقاله‌هایی کاربردی و با زبان ساده وجود داره، که به شما اطلاعاتی بر پایه‌ی تحقیقات علمی موثق برای آموزش مهارت‌های زندگی ارائه می‌ده.

مهارت‌ها در این سایت به هشت بخش کلی تقسیم شده: مهارت‌های فردی، مهارت‌های ارتباطی (میان‌فردی)، مهارت‌های رهبری کردن، مهارت‌های آموزشی، مهارت‌های ارائه‌ی مطلب، مهارت‌های نوشتاری، مهارت‌های ریاضیاتی و مهارت‌های والدین.

برای من، به‌شخصه، بخش «مهارت‌های فردی» اطلاعات خیلی مفیدی داشته و چیزای به‌دردبخوری ازش یاد گرفتم.

+ سایت به زبان اینگلیسی هست و برای کسایی که دوست دارن مهارت خوانداری (Reading) اینگلیسیشونو رو تقویت کنن هم سایت خوبیه. :)

قصه‌نویسی

این بار به‌جای یه کتاب رمان، ترجیح دادم «قصه‌نویسی» رضا براهنی رو دست بگیرم!

قلم روون و زبان فصیحی داره. ضمن این‌که طنز کم‌رنگ و تلخی هم در ذات نوشته مستتره، که خوندنشو لذت‌بخش‌تر می‌کنه. اطلاعات فنی و خوبی هم در کتاب وجود داره، که باعث می‌شه دفعه‌ی بعد که رمان می‌خونین، به چیزایی دقت کنین و ازشون لذت ببرین، که تا حالا نسبت بهشون غافل بودین! اینا رو با مطالعه‌ی حدود صد صفحه‌ی اول کتاب متوجه شدم. :)

کتاب، حدود پنج دهه‌ی پیش نوشته شده؛ اما به‌طرز اعجاب‌آوری زنده و پویاست! به کسانی که قصد «قصه‌نویسی» حرفه‌ای رو دارن، و همین‌طور کسانی که قصد «قصه‌خوانی» حرفه‌ای رو هم دارن، شدیداً توصیه می‌شود!

«ساندویچان مغز»؛ هنوز هم! :)

دستور‌العمل‌ها رو درست بخونید! :))

دکتر کوچک‌خان جنگلی :دی

می‌ریم که داشته باشیم اولین کلاس سال ۹۵ رو! ساعت دو باید برم دانشگاه. برای دانشجوهام یه سورپریز دارم: می‌خوام با یه شکل هپلی برم سر کلاس ببینم چی می‌شه! :دی

از چند روز مونده به سال تحویل تا حالا ریشامو نزدم! به‌جز سال هشتاد و نه - اگه اشتباه نکنم - که به‌خاطر فوت پدربزرگم (باباجی؛ بابای بابام) ریشامو چهل روز نزدم (!) دیگه سابقه نداشته این‌قدر هپلی بشم!

روز سیزده‌به‌در وقتی برگشتیم، از تمام اعضای خانواده پرسیدم ریشامو نزنم بهتر نیست؟! (من همیشه ریشامو هر دو سه روز یه بار می‌زنم) واکنش‌ها برام تا حدودی عجیب بود:

بابا: برو بزن. از ته! خوشگل می‌شی! (توقع داشتم بگه نزن! اساساً با زدن صورت مشکل داره!)

مامان: هر جوری باشی خوشگلی! (البته این مورد دور از انتظار هم نبود خیلی! :دی)

آبجی: عه! تا حالا این‌شکلی ندیده بودمت! بذار باشه خوبه! (توجهت تو حلقم آبجی!)

داداش: بزار باشه! (تحت تأثیر بابام می‌گفت. اما خبر نداشت بابام خودش گفته که بزنم! :دی)

حالا دارم با فرمت میرزا کوچک‌خان جنگلی می‌رم سر کلاس ببینم چی می‌شه!!

رز سبز

اخیراً با یه وبلاگ نوپا آشنا شدم، که نویسنده‌ش داره یک داستان از خودش رو منتشر می‌کنه و تا امروز شیش قسمتش منتشر شده: رز سبز.

+ هدفم، فقط معرفی بود. همین! :)

بی‌ربط: مترسک چه‌شه؟!!!! :(

عشق یعنی تو!

مولوی می‌گه:

«اندر دل من مها دل‌افروز تویی / یاران هستند لیک دلسوز تویی

شادند جهانیان به نوروز و به عید / عید من و نوروز من امروز تویی»

خیلی به امروز و این روزا میاد: مادر عزیزتر از جانم؛ فدات خاک پات تموم دنیا؛ روزت مبارک عزیز دلم! :)