untitled
۱. قلم‌بافی‌های یک نیکولای آبی رو شما هم می‌خونین آیا؟ من حدوداً هف هشت ماهی میشه که میخونمش. از همین‌جا یه «بیگ لایک» تقدیم می‌کنیم به‌خاطر بیش از حد دلنشین بودن وبلاگ!
۲. کیس قبلی رو سال هشتاد و شیش خریده بودیم. تا همین قبل از عید هم هنوز مث مرد کار می‌کرد! البته این اواخر مثل مردی بود که پروستاتش ورم کرده باشه! زیادی قِرقِر می‌کرد! اونو بردیمش آموزشگاه، الان یه دونه نو خریدیم. مشکل اینجاست که یادم نیست سورس نصب فوتوشاپ رو کجا گذاشتم؟ کامپیوتر بدون فوتوشاپ، حتی اگه ویندوزش تن باشه، مثل قرمه‌سبزی بدون گوشت می‌مونه! الان فوتوشاپ خونم به زیر صفر تنزل پیدا کرده!!!!!
۳. خوددرمانی نکنید! هیچ وقت!!
۴. اگه بند سه شما رو مجاب نکرد، خوددرمانی بکنین. ولی اگه مردین (O روی میم!!) نگی نگفتیا! :|
۵. من با آبجی خانوم تله‌پاتی دارم، یعنی داریم. این‌قدر زیاد که گاهی باورش حتی برای خودمونم سخته!
۶. این که این‌قدر مریض نوشتن باشی که حتی وقتی ندونی چی می‌خوای بنویسی هم، بخوای بنویسی، خیلی بد دردیه!
۷. چرا مطلب حتماً باید عنوان داشته باشه؟! بعضی چیزا واقعاً عنوان‌ناپذیرن خب! درک این موضوع خیلی سخته واقعاً؟ چرا بیان نمی‌خواد بفهمه؟!! :|
آوو کادو
