اینجا می‌نویسم...

شاید پدر و مادرا بتونن به دروغ بگن ما همه‌ی بچه‌هامونو به یه اندازه دوست داریم و شاید اصلاً بعضی وقتا خودشونم این دروغا رو باور کنن؛ اما هیچ مدرسی نمی‌تونه بگه من همه‌ی کلاسامو و همه‌ی دانشجوهامو به یه اندازه دوست دارم!

من خودم به شخصه با کلاس سه‌شنبه عصر این ترم خیلی بیش‌تر از بقیه حال می‌کردم! دانشجوهاش، اعم از دخترا و پسرا، از بقیه‌ی گروه‌ها خون‌گرم‌تر و انرژی‌زاتر (!) بودن! دیروز جلسه‌ی آخرشون بود و توی این دو سه سالی که تدریس کردم، این اولین گروهی بود که باهشون سلفیِ خدافظی گرفتم!! :))

+ بدانید و آگاه باشید که میزان راحت بودن یه مدرس سر یه کلاس با دانشجوها، فقط به خود اون مدرس بستگی نداره! جوی که دانشجوها هم به‌وجود میارن، خیلی مؤثره؛ خیلی!! :)