اینجا می‌نویسم...

تیتر به خوندن پست جهت میده خب :)) وقتی تیتر مشنگه مطمئن باشید که اکثریت اول همونجوری می‌خونن بعد میفهمن که اه منظور الم شنگه است :))))

الان یه سئوال پیش اومد که دنبال معنی هنگامه چرا بودید؟ به مبارکی و اینا بگیم ؟:دی

والا من المشنگه رو همون اول هم الم‌شنگه خوندم. #باهوش :)))

حتی یه ربع دکتر؟ انقدر سرتون شلوغه یعنی؟

 (وی خودش هم به بهانه‌ی درس وبلاگ را دیر به روز نمیکند) :|

ما توی شهرمون از این کلمۀ اَلَمٰشَنگِه زیاد استفاده می‌کنیم. همین هنگامه رو هم ننه یه وقتایی می‌گه. مثلاً میگه هنگامه به سرمه. استفاده از اون المشنگه وقتیه که مثلاً می‌گیم: تو باز المشنگه درست کردی؟ یعنی تو دوباره قیل و قال به پا کردی؟ آشوب به پا کردی؟

ااا منم المشنگم!:))

دیگه حوصله هم نیست گاهی

مبارکه

در زبان فارسی خوانش برخی کلمات سخته چون حرکت ها چندان مشخص نیست.

حالا آقای بابک احمدی در درسگفتار فلسفه هنر میگه که باید اصلا خط نوشتاری ما عوض بشود. مثل ترکیه که شده انگلیسی

آقا حساب نیست! عنوان پست گمراهمون کرد! منم المَشنگه خوندمش. :))

خدایی این شیطنت نیست؟ واسه چی می‌نویسین دنبال معنی هنگامه بودین درحالیکه می‌دونین ما همه منتظر اون خبر خوبه‌ایم و مشکوک می‌شیم بهتون؟ :))

فکر کنم فقط  من المُشَنگه خوندم :|

داشتم به این فکر میکردم که ممکنه این واژه در نتیجه‌ی ترجمه‌ی کلمه‌ی ماگل(به معنی کسی که خون اصیل جادوگری نداره_ارجاع به هری‌پاتر) به زبان عربی باشه.اما خب گ باید تحول پیدا می‌کرد و میشد مثلا المشنج و مونثش می‌شد المشنجه 

یه سوالی که برام پیش اومده اینه که چرا شده‌م؟

چرا نمی‌نویسین شده‌ام؟ یا شدم؟

از نظر املایی درسته؟

الان باید اعتراف کنیم مثل شما گول خوردیم؟

:ا

خب مدل نوشتاریش بده:-)))

یاد یکی از سوتی‌های خودم افتادم در این باب که قراره دو ساله بنویسمش:-/

راستش من چون گاهی وقت نمی‌کنم بقیه رو بخونم دیگه روم نمیشه خودم پست جدید بگذارم:| اینم یه جور بیماری هست به هرحال

اولاشو که خوندم میگم خدایا المشنگه چیه و چقد دامنه لغاتم‌ضعیفه :))) 

یه بارم سر کلاس، فکر کنم سوم دبیرستان، معلم دینیمون گفت یه نفر متن درسو بخونه بلند برای همه. یکی از بچه‌ها داوطلب شد. «درنوردید» رو در نور دید خوند. هنوزم می‌بینیمش می‌خندیم و در نور دید صداش می‌کنیم.

نماند در مقام خسته حالی

دل پر سازد از فریاد خالی