بدانیم وقتی میگوییم «دنیا» یعنی «من». ما دنیا را از دریچهٔ احساس و ادراک خود درمییابیم. ما همه چیز نیستیم. ما همه کس نیستیم. ما محدودیم. حتی اگر دنیا را نامحدود فرض نکنیم، حدود آن از حدود درک خودآگاهانهٔ ما بسیار فراتر است. ما همه چیز نیستیم. ما مرکز عالم نیستیم. ما در حقیقت هیچ نیستیم. ما تنها خیالی واقعی هستیم.
فقط اون صحنهای که سه نفر افتاده بودن روی زمین و بیرانوند وسطشون تلاش میکرد توپ رو بگیره؛ و اون لحظهای که خیابانی گفت عربستان ماشالا ۵تا ۵ تا خورد:))
یه بازی فوقالعاده بود که چیزی از برد کم نداشت واقعا:)
پاسخ:
از اون بازیا بود که همیشه با لبخند ازش یاد خواهیم کرد. خدا رو شکر... :)
میثاقی توی پست بعد برد مراکشش هشتگ زده بود گلوهای گرفته دلهای شاد. :)
بازی دیشب بازی خاطرهانگیزی بود. ولی همچون شیخنا من بازی رو با صحنهای به خاطر سپردم که اسپانیاییها کرنر رو زدن و درست روی خط دروازه رامین رضاییان و سعید عزتالهی خودشون رو روی توپ انداختن. از اونور بیرانوند پرید و توپ و پای رامین رو باهم بغل کرد. اون صحنه خود خود زندگی بود. صحنهای که برای داشتن قدری امید و آرزوی بیشتر بچهها دست به هرکاری میزدن.
پاسخ:
چه هشتگ مناسبی. محمد حسین میثاقی خیلی خوبه. :قلب