شاهرود؛ قسمت یکم: آلبوم جک‌وجونورای خارتوران
من اهل شاهرود هستم. (اگر نمی‌دونین کجاست، کافیه توی گوگل اسمشو سرچ بکنین.) از امروز تصمیم گرفتم یه سری مطلب راجع‌به شهری که توش به‌دنیا اومدم و بزرگ شدم، بذارم. اینم اولیش...
منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی خارتوران یا توران، در منتهاالیه جنوب‌شرقی شاهرود قرار داره و با مساحت یک میلیون و ۴۶۴ هزار و ۹۹۲ هکتار، به‌تنهایی از هر کدوم از کشورهای تاجیکستان، یونان، بلغارستان، کوبا، کره‌ی شمالی، کره‌ی جنوبی، لبنان، جمهوری چک، صربستان، اسلواکی، هلند و ... مساحت بیش‌تری داره! ذخیره‌گاه زیست کره توران با مساحت یک میلیون و ۴۷۰ هزار و۶۴۰ هکتار، بزرگترین ذخیره‌گاه زیست کره‌ی ایرانه که بعد از سرنگتی آفریقا، واقع در تانزانیا، دومین منطقه‌ی بیوسفر جهان به شمار میاد. امیدوارم تونسته باشین بزرگی وسعت توران رو درک کرده باشین!
شاید از بین تمام جونورایی که توی توران زندگی می‌کنن، اسم پوزپلنگ آسیایی و گورخر ایرانی رو شنیده باشین.
ایشون جناب یوزپلنگ خان آسیایی هستن!
ایشون‌ها هم گورخر ایرانی هستن! حالا چرا اینا این‌قدر ادای خر رو در میارن، من بی‌اطلاعم!!
به جز این دو عزیز(!)، جونورای دیگه‌ای هم هستن که کم‌تر شناخته شده‌ان! اینجا چندتاشونو بهتون معرفی می‌کنم.
اول، گربه‌ی شنی، که کوچک‌ترین گربه‌سان دنیاست. موش بخورتش!
اسمش تو تصویر هست دیگه، دنبال چه توضیحی هستی الان؟!
دوم، گربه‌ی پالاس. اسمش خیلی خفنه! اما قیافه و هیکل نداره اصن.
یه‌خورده بدریخت و بدهیکل و بدفرمه!
مورد بعد، سیاه‌گوش یا گربه‌ی کاراکال. هر چقدر پالاس ضایع‌س، این یکی جذبه داره. هیکلش خیلی ورزشکاریه وجدانن!
کاراکال اون جلوییه‌ست!
اینم یه تصویر دیگه از جناب سیاه‌گوش، که وجه‌تسمیه‌ش توی تصویر، مشخص‌تر از قبلیه!
شاید با خودتون بگین که این که همش شد گربه! نه جانم بازم هست؛ صبر کن!
دوست عزیز بعدی‌ای که معرفی می‌کنم، پلنگ ایرانی! عه! اینم گربه‌س که!!
بازم حیوون مدنظر، جلوییه‌س! توله هم هستش در ضمن.
این یکی توله نیست؛ اما چه فایده، مُرده، از بس که جان ندارد! نچ نچ نچ! :|
حالا جدای از شوخی، اگه از بحث گربه‌های شاهرودی بیایم بیرون، شاید این سؤال براتون پیش بیاد که این همه گوشت‌خوار چی می‌خورن؟ یکی از جوابا اینه: جبیر!
ویژگی بارز جبیر انحنای منحصربه‌فرد شاخاشه (=شاخ‌هایش است)!
مورد بعد غزال (آهوی) ایرانیه.
ایشون بابای خونواده‌س!! ...
... و ایشونم مادر خونواده!!
حالا، چندتا دونه سگ‌سان هم خدمتتون نشون بدم. یکی از سگ‌سانانی که در توران یافت می‌شه، کفتار راه‌راهه.
برخی دانشمندان بر این باورند که خط‌های گورخر آسیایی رو این برداشته!!
بعدی، روباه سرخه! یکی از خوش‌رنگ‌ترین خزهای دنیا رو داره!
چقدم ناز داره! عه وا! :))
مورد بعدی: شاه‌روباه!
خواب چیه؟! هان؟! توی سیستان بلوچستانم هست، اینجا هم هست! خیلی عجیبه؟!! :))
و آخرین دوست عزیزی که ازشون درخواست می‌کنم بیان روی استیج، کسی نیست جز شغال زرد!!
توی خارج (!) به اینا می‌گن «گرگ طلایی»؛ بعد ما بهش می‌گیم شغال زرد!!
بی‌دلیل نیست که یکی از لقب‌های شاهرود، «آفریقای ایرانـ» ـه! :)
در انتها دوتا نکته رو بگم: اول این که زیستگاه بعضی از این عزیزانی که امروز باهاشون آشنا شدین، خیلی متنوعه. آوردن اسمشون در اینجا فقط به این معنیه که توی شاهرود (توران) یافت می‌شن؛ اما منظورم این نیست که جاهای دیگه پیدا نمیشن. به‌خصوص شغال زرد که اصلاً بومی آفریقاست! مورد بعد هم این که اگر عمری باشه، ان‌شاءالله، توی پست بعدی‌ای که در این زمینه می‌نویسم، به پرنده‌ها و خزنده‌های شاهرودی هم خواهم پرداخت!
صبا ...
