بدانیم وقتی میگوییم «دنیا» یعنی «من». ما دنیا را از دریچهٔ احساس و ادراک خود درمییابیم. ما همه چیز نیستیم. ما همه کس نیستیم. ما محدودیم. حتی اگر دنیا را نامحدود فرض نکنیم، حدود آن از حدود درک خودآگاهانهٔ ما بسیار فراتر است. ما همه چیز نیستیم. ما مرکز عالم نیستیم. ما در حقیقت هیچ نیستیم. ما تنها خیالی واقعی هستیم.
پاسخ:
دوست عزیز! گویا شما یا مفهوم «قیاس» رو دقیقاً نمیدونی، یا با دقت لازم این دو خط رو نخوندی. شبیهترین صنعت ادبی به «قیاس» که میشه در این دو خط مشاهده کرد، شاید «اسلوب معادله» باشه؛ که پر واضحه که در این صنعت ادبی اتفاقاً دو گزارهی مطرحشده هر چه شباهت ظاهری کمتر و شباهت مفهومی و درونی بیشتری داشته باشن، نوشته رو ماهرانهتر و زیباتر میکنن.
از نظر ادبی، اسلوب معادله یه نوع تمثیله برادر؛ نه قیاس!!