«آغازینه» یا «تا سه نشه...»
بسم‌الله...
یک. همین اول کاری، توی اولین پست بگم که من یه بلاگر حرفه‌ای نیستم. تنها سابقه‌ی وبلاگ‌نویسیم هم برمی‌گرده به عنفوان جوانی - وقتی ترم یک لیسانس بودم. اون موقع‌ها دو تا از دوستام که اهل شعر و ادبیات بودن وبلاگ داشتن و من هم چون یه مدت با اونا زیاد می‌گشتم، یه وبلاگ درست کردم؛ هرچند که اون وبلاگ خدابیامرز توی کم‌تر از یک سال توسط ورودیای سال بعد دانشکده هک شد :|. چراشم هنوز که هنوزه نفهمیدم! اما بابتش ناراحت نیستم. اتفاقاً اعتراف می‌کنم که خوشحال هم هستم! چون گذر زمان به‌مرور بهم فهموند که اون چیزی که من در مورد ادبیات داشتم «استعداد» نبود، بلکه فقط یک «علاقه» بود. بگذریم...
دو. من تا حدود یکی دو سال پیش هم خیلی به وبلاگ‌نویسی فکر نمی‌کردم و تصمیم جدی‌ای نداشتم که وبلاگ‌نویسی رو از سر بگیرم. اما حدود یک سالی می‌شه که بهش فکر می‌کنم، و چند ماه پیش یه وبلاگ با همین اسمِ «اینجا می‌نویسم» توی بلاگفا ثبت کردم. اما چشمتون روز بد نبینه! چن روز بعد - همون‌طور که احتمالاً در جریانش هستین - بلاگفا ترکید!! منم که حسّابی خورده بود تو ذوقم، منتظر شدم تا بلاگفا درست شه! اما هرچی بیش‌تر صبر می‌کردم کم‌تر نتیجه می‌گرفتم و کم‌کم بیخیال موضوع شدم.
سه. ناگفته هم نماند که من معمولاً همواره به خوانندگی خاموش وبلاگ‌ها ادامه می‌دادم و همین موضوع باعث شد تا با بلاگ دات آی آر آشنا شم. از امکانات و فضاش خوشم اومد و تصمیم گرفتم سه‌جدداً (یکی بعد از مجدداً!) اقدام کنم! ایشالا که این دفعه عاقبت خوبی داشته باشه.
