به قلاده‌ی نفس گشتم اسیر / شدم زار و شرمنده و سر به زیر
تهی دستم و بی نوا و فقیر / مرا کس نخواند ذلیل و حقیر
مقامم بود بس بزرگ و خطیر
امیری حسین و نعم الامیر
حسین از کرم انتخابم کند / غلام غلامش خطابم کند
گدای در خود حسابم کند / بهشتم برد یا عذابم کند
به عشقش اسیرم اسیرم اسیر
امیری حسین و نعم الامیر
خیالش ز من دلربایی کند / غمش در دلم خود نمایی کند
نوایش مرا نینوایی کند / بلایش مرا کربلایی کند
بدانند خلق از صغیر و کبیر
امیری حسین و نعم الامیر
منم عار او او بود یار من / ز لطف و کرامت خریدار من
نبودم که او بوده دلدار من / غمش شد انیس دل زار من
از آن دم که مادر مرا داده شیر
از آن دم که مادر مرا داده شیر
امیری حسین و نعم الامیر
اگر چه گنهکار و آلوده‌ام / به خاک مزارش جبین سوده‌ام
دمی بی ولایش نیاسوده‌ام / گرفتار و دلداده‌اش بوده‌ام
از آن دم که آب و گلم شد خمیر
امیری حسین و نعم الامیر
ز خون جگر پاک پاکم کنید / سپس عاشق سینه چاکم کنید
به تیغ محبت هلاکم کنید / به صحن اباالفضل خاکم کنید
که خاکم دهد بوی مشک و عبیر
امیری حسین و نعم الامیر
به زخم جبین پیمبر قسم / به رخسار خونین حیدر قسم
به محسن به زهرای اطهر قسم / به سبطین و عباس و اکبر قسم
به هفتاد و دو عاشق بی نظیر
امیری حسین و نعم الامیر
دریغا که شد خاک صحرا کفن / بر آن کشته‌ی پاره‌پاره بدن
تنش پاره‌پاره‌تر از پیرهن / سرش نوک نی با خدا هم‌سخن
نگاهش سر نی به طفلی صغیر
امیری حسین و نعم الامیر
به سردار بی‌لشکر کربلا / به سرهای لب تشنه از تن جدا
به قرآن زیر سم اسب‌ها / به خونی که شد خون بهایش خدا
به جسمی که پیچیده شد در حصیر
امیری حسین و نعم الامیر
به هر کوی و هر بزم و هر انجمن / سرم خاک پای حسین و حسن
پدر در دو گوشم سرود این سخن / که ای نازنین طفل دلبند من
حسینی بمان و حسینی بمیر
امیری حسین و نعم الامیر
«غلامرضا سازگار»
+ روی طرح کلیک کنید...
+ فرا رسیدن ایام سوگواری اباعبدالله (ع) رو تسلیت می‌گم...
+ توی این ایام، التماس دعای خاصه دارم از همه...
