هم‌نویسی (۲)

پنجشنبه, ۲۸ آبان ۱۳۹۴، ۰۹:۱۵ ب.ظ

پیش‌نویس: اگه در جریان ماهیت پیشنهاد هم‌نویسی من نیستین، کلیک کنین!

بفرمایین ادامه‌ی مطلب...

من چندی پیش، یه پیشنهاد هم‌نویسی رو ارائه دادم و می‌دونستم که نتیجه‌ش ممکنه هر چیزی باشه: یه موفقیت چشم‌گیر یا یه شکست مفتضحانه یا یه چیزی بین این دو! امروز [پنج‌شنبه، ۲۸ آبان ۹۴]، بعد گذشت از ۵۲ روز از پیشنهاد و بعد از ۳۹ روز از تأسیس داستان دوستان؛ و بعد از این‌که پنج قسمت از داستان اول توسط سه نفر نگاشته شده، معتقدم که کار داره خوب پیش می‌ره؛ هرچند که بهترم می‌تونست باشه. من توی این مدت به این نتایج که عرض می‌کنم، رسیدم:

۱. این پیشنهاد، می‌تونه نتایج درخشانی داشته باشه، اگر جمع پیش از شروع، سر یه کلیاتی مثل حجم داستان (رمان، داستان کوتاه و ...)، مکتب ادبی نوشته (رمانتیسم، کلاسیسیم، رئالیسم، رئالیسم جادویی، دادائیسم، پوپولیسم و ...)، زاویه‌ی دید (اول شخص، دوم شخص، سوم شخص)، گرته‌ی کلی داستان (سایه‌روشنی از خط سیر و غایت داستان) و موارد مشابه دیگه، یه «پیش‌توافق» حاصل کنن. من اسم همچین همکاری‌ای رو می‌ذارم «هم‌نویسی توافقی».

۲. در یه حالت دیگه، که هیجان و البته ریسکش بیش‌تره، عکس حالت بالا، هیچ‌ نوع پیش‌توافقی صورت نمی‌گیره و در حین نوشتن هم هیچ مشورتی بین نویسنده‌ها وجود نداره. احتمال موفقیت این روش نسبت به روش قبل در حالت عادی کم‌تره؛ مگر این که نویسنده‌ها به معنای واقعی پای کار باشن. داستان اول در داستان دوستان با این روش نوشته شد و من اسم این روش رو می‌ذارم «هم‌نویسی جزیره‌ای».

من تصمیم دارم علاوه بر این که داستان اول رو با همون سبک و سیاق سابق جلو می‌برم (یعنی می‌بریم)، یه داستان دیگه رو هم شروع کنم که با روش «هم‌نویسی توافقی» پیش بره. فقط قبلش لطفاً اگه نظر، پیشنهاد یا انتقادی هست، لطف کنین بگین. هدف من در وهله‌ی اول، تجربه کردنه و خلق یه اثر هنری در الویت دوم قرار داره.


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۴/۰۸/۲۸
دکتر سین
۲۸ آبان ۹۴ ، ۲۲:۰۱ هولدن کالفیلد
من وبلاگ داستان نویسی گروهی رو دوست دارم، ولی اعتقادی به ادامه دادن نوشته بقیه، یا ادامه دادن نوشته من توسط بقیه نیستم! وگرنه که پایه بودم :|
پاسخ:
الان شما پیشنهاد مشخصی داری در این رابطه؟
۲۹ آبان ۹۴ ، ۱۷:۴۱ هولدن کالفیلد
نه هنوز متاسفانه :|
پاسخ:
نِوِر مایند!
من با چند نفر دیگه که تجربه‌های مشابهی داشتن مکاتبه و تبادل نظر داشتم. اونا متفق‌القول می‌گفتن که یا نمی‌شه همچین کاری کرد یا این که اگه بشه، اسکار ادبیات رو شاخشه!! [که ناگفته پیداست که منظورشون همون «نمی‌شه» است بازم]! اما من دلم می‌خواد امتحانش کنم. [نمی‌دونم چه کرمیه واقعاً!! خودم در عجبم!!] اما احساس می‌کنم بالاخره می‌شه و خوبم می‌شه.
۲۹ آبان ۹۴ ، ۱۷:۵۶ هولدن کالفیلد
من نمیگم نمیشه، اما من این کار رو دوست ندارم!
سریالهای آمریکایی رو همینجوری مینویسن! با همون روش توافقی و اینها
پاسخ:
من نگفتم تو می‌گی نمی‌شه! در ضمن علائق و سلائق همه، علی‌الخصوص شما دوست گرامی، بسیار محترمه.
جدا؟! می‌گم چه‌قدر سریالاشون باحاله! :|
به نظر من روش اول خوب هست.اگر استعدادش رو داشتم حتما شرکت می کردم.متاسفم دکتر سین
پاسخ:
اولاً استعداد تا وقتی که مورد آزمایش قرار نگیره کشف نمی‌شه.
ثانیاً من واقعاً از حمایت‌ها و نظرات شما، به‌طور خاص، متشکرم.
ثالثاً دشمنتون متأسف باشه! فدای سرتون! :دی

نگارش دیدگاه

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی